کنجکاوی و پرسشگری کودکان

 

 

گر چه کنجکاوی را می توان از جمله ویژگی هایی دانست که در اغلب کودکان دیده می شود اما این موضوع در سال های اخیر غفلت شده است. این که کنجکاوی کودکان چه تعریفی دارد و این کنجکاوی تا کجا طبیعی است و چه نقشی در رشد و پرورش کودک می تواند داشته باشد جای این سؤالات زیادی را برای ما ایجاد می کند برای پی بردن به کاربردهای بالقوه این نوع کنجکاوی لازم است درک صحیحی از کنجکاوی کودکان داشته باشیم.

 دیدگاه خانواده و معلمان به عنوان افرادی که نقش مهمی در سازماندهی محیط کودکان دارند درباره کنجکاوی تاثیر اساسی در شکل گیری و توسعه این ویژگی در کودکان دارد ،کودکان عموما کنجکاوی های خود را به صورت سؤال از اطرافیان می پرسند و سؤالات کودکان در حقیقت گره های شناختی ،اجتماعی ،عاطفی و اخلاقی آنها می باشد که بی پاسخ گذاشتن آنها  و طرد کردن  کودکان به منظور  رهایی از پاسخ دادن به آنها تاثیرات منفی بر روی رشد کودک خواهد گذاشت .

سوال های کودکان

بعضی والدین اعتقاد دارند که سؤالات کودکان بسیار متفاوت است و بعضی مواقع آنقدر زیادند که همه را خسته و گیج می کند و اصلا ما نمی دانیم چگونه باید به آنها پاسخ دهیم.

سؤالاتی که با چگونه،چه زمانی ، کجا ،چرا و ..... شروع می شوند. سوالاتی که برای پاسخ دادن به آنها باید اطلاعات کاملی داشته باشیم.

نظر شما در این رابطه چیست و آیا با این مساله روبرو هستید و فکر می کنید که بهترین واکنش ما چگونه باید باشد؟؟

راه حل شما چیست؟

 

جهت دریافت مشاوره با شماره های 0910921022 یا07132356613 تماس بگیرید

لطفا نظر و سوال  خود را در زیر درج کنید

آشنایی با فلسفه برای کودکان و نوجوانان(بخش دوم)

 

در این فرایند که نوعی کاوش جمعی است، کودکان یاد می‌گیرند که به افکار دیگران احترام گذاشته و آنها را خوب سنجیده و مورد نقد و بررسی قرار دهند و سپس بدون تقلید از دیگران، بهترین‌ها را انتخاب کنند.

چنانچه قرآن کریم نیز در سوره زمر می‌فرماید: «بشارت باد به بندگانی که سخنان را می‌شنوند و از بهترین آن‌ها پیروی می‌کنند.» 

بنابراین اگر کودکان را با این روش پرورش دهیم، مطمئناً آینده درخشانی در انتظار آنها خواهد بود و مشکلات جوانان و جامعه تا حد زیادی رفع خواهد شد. چرا که کلید حل مشکلات، در تفکر صحیح و منطقی است. 

 

از آنجا که انجام موفق هر برنامه‌ای نیازمند بهره‌گیری از تمهیدات لازم است، برای اجرای برنامه «فلسفه برای کودک» نیز ابزار مختلفی لازم است که مربی با مهارت خاص خود، از آنها بعنوان زمینه‌ای برای برانگیختن تفکر کودکان استفاده می‌کند و به این ترتیب در شروع و ادامه بحث فلسفی، سعی می‌کند از آنها جهت رسیدن به این هدف استفاده کند و جذابترین و قابل‌دسترسترین ابزار برای این کار داستانهای فلسفی هستند،

چرا که داستان فلسفی به‌راحتی می‌تواند کودک را جذب، و قدرت تخیل را در او بارور سازد. انتخاب داستان مناسب، هیجانات کودکان را برانگیخته و سؤالاتی در ذهن پویای آنان ایجاد می کند که زمینه را برای پرسش و بحث فراهم می‌کند. چنین داستانهایی می‌تواند با ایجاد حس همدلی، مؤثرترین روش برای هدایت کودکان به سمت هدف طرح «فلسفه برای کودکان» باشد. 

 

لازم به ذکر است که نقش مربی در این پژوهش جمعی، بسیار حساس و مهم بوده و بدست آمدن این مهارت با آموزش‌های خاص امکان‌پذیر می‌گردد.

برگرفته از سایت حکمت صدرا و کتب فلسفی

آشنایی با فلسفه برای کودکان و نوجوانان

 

اگر فلسفه را به معنای فلسفیدن، اندیشیدن و تفکر کردن در نظر بگیریم، مفهوم صحیح فلسفه برای کودکان  را در می‌یابیم. با این تعریف، « فلسفه برای کودکان و نوجوانان » به معنای آموزش «آراء فلسفی» و یا «تاریخ فلسفه» به کودکان نیست، بلکه به معنای پرورش قدرت تفکر و بالا بردن توانایی بحث کردن در آنها می باشد.

کودکان ذاتاً موجوداتی متفکر، خلاق و کاوشگر هستند که باید استعدادهای بالقوه آنها بخوبی پرورش داده شوند. برای رسیدن به این هدف، راههای بسیاری پیش روی ما وجود دارد که هرکدام به نحوی ما را در دستیابی به آن یاری می‌کند. یکی از این راهها، ارتقاء سطح تفکر خصوصاً تفکر نقاد ، خلاق و مراقبتی در کودکان است. 

نتایج آموزش فلسفه برای کودکان

بدیهی است که با اجرای برنامة فلسفه برای کودکان و نوجوانان ، غیر از تقویت توانایی‌های یاد شده، نتایج جانبی دیگری نیز بدست خواهد آمد که از مهمترین آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: 

ـ رشد اعتماد به نفس و خودباوری در کودکان؛ 

ـ ایجاد روحیه تعاون و همکاری در ایشان؛ 

ـ ایجاد علاقه‌مندی به ارتباط کلامی و غیرکلامی با گروه همسالان؛ 

ـ ارتقاء سطح درسی؛ 

و ... 

دست‌اندرکاران طرح فلسفه برای کودکان عقیده دارند که انتقال مطالب و معلومات و   حفظ آنها در ذهن دانش‌آموزان کافی نیست بلکه آنها باید یاد بگیرند به خوبی گوش دهندو فکر کنند سپس مباحث را پژوهش و تحلیل نمایند و به راحتی استدلال کرده و در قضاوتهایشان به ملاکها و معیارهای درست توجه کنند. همة اینها باعث می‌شود تا کودکان در مسائل مختلف، منصف بوده و از خود تعصب بی‌مورد نشان ندهند.

ادامه دارد...

برگرفته از سایت حکمت صدرا و کتب فلسفی

 

بنیان گذار فلسفه برای کودکان(بخش سوم)

 

 

لیپمن، بر این باور بود که کودکان داغدیده بهتر از هر کس دیگری با سوالات فلسفی درمورد وجود خود و جهان خلقت رابطه برقرار می کنند برای مثال سوالاتی نظیر اینکه: "آیا روح حقیقت دارد؟" ، " پدربزرگم بعد از مرگ به کجا می رود؟"، " چرا زمان گاهی متوقف می شود؟"، " پدرم از من خواست پسر خوبی باشم، خوب بودن یعنی چه؟" و ....

 

متیو لیپمن در طی تحقیقاتش دریافت که نه تنها کودکان می توانند مسائل فلسفی را درک کنند بلکه می توانند از پس حل معضلات فلسفی نیز برآیند. او تا سال 1983، برنامه درسی خود را در بیش از 3000 مدرسه در نیوجرسی، برگزار کرد و نتایج تحقیقات او دیدگاهش را تائید کرد که کودکان آموزش دیده، دو برابر بیشتر از کودکان در گروه گواه، (آموزش ندیده)، در سایر دروس خود پیشرفت تحصیلی نشان دادند.

موسسه آموزش فلسفه کودکان 

تاسیس موسسه آموزش فلسفه به کودکان و طراحی برنامه درسی، تنها فعالیت های لیپمن نوبدند، او نویسنده ای چیره دست بود که چندین داستان و کتاب برای کودکان به رشته تحریر در آورد.

کتابهای او عمدتا بر روی آموزش غیر مستقیم فلسفه به کودکان متمرکز بود و او با زبان کودکانه و بسیار ساده، الفبای فلسفه و تفکر منطقی را به کودکان می آموزد.

نخستین کتاب او برای کودکان با عنوان " کشف هری استولتمایر" در سال 1969 نوشته شد این نام برگرفته از شخصیت یکی از نمایش های ارسطو بود. برای مثال عبارات فلسفی ساده ای مثل اینکه "تمام خیارها، سبزی هستند" درست است اما لزوما " تمام سبزی ها ، خیار هستند" درست نیست.

 

متیو لیپمن سرانجام در 26 دسامبر 2011 در وست اورنج نیوجرسی، در سن 87 سالگی درگذشت.

برگرفته از زندگی نامه متیو لیپمن

 

بنیان گذار فلسفه برای کودکان(بخش دوم)

 

 

 

در میانه سالهای جنگ ویتنام، پروفسور لیپمن، متوجه شد که بسیاری از مردم قادر به تشریح دیدگاه های خود به طور منطقی نیستند. وقتی از آنها در مورد نظرشان   سوال می شد نمی توانستند به دور از احساسات، و با استدلال و منطق پاسخ دهند.

 او نگران بود که برای آموزش تفکر منطقی و فلسفی به بزرگسالان، دیر شده باشد از این جهت تمرکز خود را روی آموزش فلسفه به کودکان قرار داد.

نظریات متیو لیپمن در رابطه با آموزش فلسفه به کودکان، با دیدگاه بسیاری از نظریه پردازان آموزشی، از جمله ژان پیاژه در تضاد است از این جهت که پیاژه معتقد بود کودکان قبل از حدود 11 سالگی، قابلیت تفکر انتزاعی را ندارند. بنابراین استدلال منطقی و تفکر انتزاعی نمی تواند در سنین پائین شکل بگیرد.

بسیاری از آموزشگران نیز در مورد وارد کردن زمینه جدیدی به برنامه آموزشی به عنوان فلسفه برای کودکان، مردد بودند. اما لیپمن، در سال 1974 با پشتیبانی کالج ایالتی مونتکلر،  نخستین موسسه خود را برای توسعه آموزش فلسفه برای کودکان تاسیس کرد و برنامه های خود را برای بیش از چهار هزار مدرسه در سراسر ایالات متحده امریکا و 60 کشور دیگر و در قالب 40 زبان مختلف ارائه داد.

رویکرد لیپمن به آموزش فلسفه برای کودکان

رویکرد لیپمن به آموزش فلسفه برای کودکان، درگیر کردن ذهن آنها با سوالات جدی و مهم زندگی پیرامون آنها است. او معتقد بود که کودکان بالذات، دارای قابلیت تفکر منطقی هستند تنها کاری که باید در جهت پرورش قدرت استدلال آنها انجام داد، طرح سوالات و ایجاد جرقه های ذهنی برای به حرکت در آوردن قدرت منطق آنهاست. او به سبک بزرگان فلسفه قرون باستان، همچون افلاطون و ارسطو، کودکان را با سوالات فلسفی و وجودی رو به رو می کند و قدرت استدلال و تفکر منطقی را در آنها به وجود می آورد.

 

ادامه دارد...

برگرفته از زندگی نامه متیو لیپمن

بنیان گذار فلسفه برای کودکان

 

 

 

 

قبل از این که درمورد فلسفه برای کودکان صحبت کنیم بهتر است با بنیان گذار آن آشنا شویم.

 

 

متیولیپمن

متیو لیپمن Matthew Lipman، فیلسوف آمریکایی و بنیان‌گذار فلسفه برای کودکان در 24 آگوست 1923 در ویلند، نیوجرسی آمریکا به دنیا آمد و در 2۰۱۰ در اورنج غربی درگذشت. در خلال جنگ جهانی دوم، به جنگ اعزام شد و دو نشان ستاره برنزی را به خاطر شجاعت و دستاوردهای نظامیش به دست آورد.

او در دانشگاه های متعددی تحصیل کرد اما سرانجام مدرک دکترای خود را در زمینه فلسفه از دانشگاه کلمبیا در سال ۱۹۵۴ کسب کرد که مدت نوزده سال در آن به تدریس مشغول بود.

او در سال 1972 دانشگاه کلمبیا را به قصد تدریس در رشته فلسفه در کالج ایالتی مونتکلر ترک کرد و بعد از دو سال موسسه آموزشی خود را پایه گذاری کرد و در آنجا پژوهشگاه توسعه و پیشبرد فلسفه برای کودکان را تأسیس. کرد. او در این موسسه به آموزش، برنامه ریزی و انتشار کتاب هایی برای آموزشی فلسفه به کودکان مبادرت ورزید. برنامه او یعنی «فلسفه برای کودکان» جایزه سال ۲۰۰۱ انجمن فلسفی آمریکا را به خود اختصاص داد.

 همسر اول پروفسور لیپمن، وینونا مور، اولین سناتور زن سیاه پوست نویوجرسی بود که البته سالها بعد این ازدواج به جدایی انجامید. همسر دوم لیپمن، ترزا اسمیت نیز در سال 2006 درگذشت و از او یک دختر به نام کارن باقی مانده است.

فلسفه برای کودکان و نوجوانان (فبک) یا فکرپروری برای کودکان و نوجوانان برنامه‌ای برای آموزش تفکر عمیق فلسفی است که به پرورشِ قدرتِ استدلال، داوری و تمیز در کودکان و نوجوانان می‌پردازد و دستِ کم، سه گونه تفکر نقادانه، تفکر خلاقانه و تفکر مراقبتی را در ایشان پیشرفت می‌دهد.

 

 

ادامه دارد...

برگرفته از زندگی نامه متیو لیپمن

شناخت کودک از دیدگاه روانشناسی(بخش نوزدهم)

 

 

 

 

عواطف عمده کودکان که باید مورد توجه والدین و مربیان قرار گیرد عبارتند از :

۱- عاطفه خشم و غضب ۲- عاطفه ترس ۳- عاطفه عشق و محبت ۴ – عاطفه حسادت

۴- کمک به پرورش فکری و رشد عقلانی کودکان از طریق واداشتن انها به فعالیت های

تربیتی ، مجسمه سازی یا خمیر یا گل رس ، استفاده از اسباب بازی های ترکیبی و هوش مندانه

۱-۲-۱-۵) سازمان اجتماعی کلاس

سازمان اجتماعی کلاس ممکن است رقابتی ، مشارکتی و انفرادی باشد .

الف – سازماندهی رقابتی :فرد و موقعیت فردی دانش اموز مورد تاکید قرار می گیرد و دانش اموزان معمولا به تنهایی یا در گروه های کوچک به فعالیت می پردازند .معلم اغازگر و راهنمای موضمعات درسی است و فعالیت های کلاس را معلم بر اساس سطح دانش اموزانمتوسط یا اندکی بالاتر از متوسط تعیین می کند .این الگوی سازماندهی تا به امروز غالب ترین روش سازماندهی در مدارس ما بوده است .

ب- الگوی سازماندهی مشارکتی : تاکید بر این است که دانش اموزان با یکدیگر بر روی موضوعات گوناگون کار کنند . همه دانش اموزان بدون توجه به سطح توانایی شان،می توانند در انجام وظایف نقش منحصر به فرد داشته باشند . خلاقیت ، ابتکار عمل ، کاربرد دانش قبلی در موقعیت کنونی ، سازماندهی و ارزش یابی از جمله وظایفی هستند که از دانش اموزان انتظار می رود .در این ااگو معلم تسهیل گری است که در طراحی فعالیت های اموزشی به حرف های دانش اموزان گوش می دهد و از نظریات انها در فرایند طراحی بهره می گیرد .

ج- سازماندهی انفرادی : هر یک از دانش اموزان بر اساس سطح توانایی و یادگیری خود به انجام تکالیف می پردازند .دانش اموزان باید از دستور های معلم پیروی کنند و تمرین های تکراری را بپذیرند. هدف این الگو این است که دانش اموزان مطالب درسی را به طور کامل یاد بگیرند و همیشه در حال ارتقا به مراحل بالا باشند .

در محیط یک کلاس واقعی ممکن است ترکیبی از الگوهای سازماندهی گوناگون مشاهده شود .و معلمان ممکن است در ساعت های متفاوت از الگوهای متفاوت استفاده کنند .

ادامه دارد...

منبع:magirans

 

جهت دریافت مشاوره با شماره های 0910921022 یا07132356613 تماس بگیرید

لطفا نظر و سوال  خود را در زیر درج کنید

شناخت کودک از دیدگاه روانشناسی(بخش هجدهم)

 

 

 

 

۱-۲-۱-۴) هدف های اموزشی و تربیتی کودکستان

 

۱- پرورش عادت های مفید و ارائه اطلاعاتی درباره سلامت بدن و رعایت بهداشت و شناخت عامل ها و محرک های خطر ساز و شیوه های حفظ خود در مواقع احساس خطر و ایجاد اداب و رسوم اجتماعی برای سازگاری با محیط و برقراری ارتباط با دیگر کودکان و ایجاد مهارت هایی برای رفع نیازهای شخصی متناسب با وضع عمومی جامعه مانند اداب غذا خوردن ، مهارت های ورزشی ،فکر کردن و عمل کردن و…

 

۲- پرورش رفتار پسندیده اجتماعی : یعنی اداب و رسومی که کودک را از جهت برقراری ارتباط با دیگران و تحمل دیگران و دوری ازخود خواهی ویا خود دوستی کمک میکند . برخی از این مهارتها که درارتباط اجتماعی موثرند عبارتند از : اموزش شیوه سخن گفتن با افراد متناسب با سن ،موقعیت اجتماعی و جنسیت انها –اموزش شیوه بازی و رفتار با کودکان هم سن به طوری که حقوق فردی و خصوصیات وجودی سایرین را محترم بدارد و…

 

۳- رشد عاطفی یا پرورش عاطفه کودکان : در کودکستان رشد عاطفی کودکان با توجه به زمینه زیر باید انجام گیرد :

الف- توجه به نیازهای عاطفی کودک ازهمه ابعاد مانند عادت به دوست داشتن دیگران،همکاری با دیگران، بیان احساس –مانند احساس ایمنی یا ترس – برقراری ارتباط کلامی و فکری با همسالان و مربی .

 

ب- توجه به نیازهای کودکان خاص که ممکن است عقب ماندگی رشدی یا عاطفی داشته باشند که اگر این مشکلات حل نشود شرایط بد اموزی اخلاقی و رفتاری برای دیگر کودکان بوجود می اید.مانند کودکان منزوی و گوشه گیر،کودکان ترسیده و مضطرب، کودکان ترسو ، کودکان حسود و…

 

یکی از عللی که تغییر رفتار را ساده میکند این است که وابستگی انان به والدین و محیط خانه و رفتار تقلیدی کم میشود و به جای ان علاقه به مربی و دیگر کودکان و گسترش ارتباطات اجتماعی جایگزین ان می شود .بدین ترتیب اثر پذیری کودک از مربی و دوستان بیش از والدین و خواهروبرادر خواهد بود.

ادامه دارد...

منبع:magirans

 

جهت دریافت مشاوره با شماره های 0910921022 یا07132356613 تماس بگیرید

لطفا نظر و سوال  خود را در زیر درج کنید

شناخت کودک از دیدگاه روانشناسی(بخش هفدهم)

 

 

 

 

 

 

 

۱-۲-۱-۳) تاریخچه شکل گیری مراکز پیش دبستانی و دبستان در ایران

الف – اموزش دبستانی

در کشورهای مختلف پیدایش و گسترش مراکز پیش دبستانی متاثر از ضرورتهای اجتماعی و فرهنگی ،اقتصادی و علمی و یافته های تحقیقاتی بوده است .

در کشور ما خانه ها ،مساجد و مکتب خانه ها و بالاخره مدارس بزرگ اغاز گر فعالیت در زمینه تعلیم و تربیت کودکان خردسال بوده اند .مدرسین بزرگ خانه های خود را حوزه درسی قرار می دادند و طلاب به انجا میرفتند .

 

شبستان ها و مساجد نخستین مراکز تعالیم دینی بوده است که مدرسین در گوشه های شبستان ها و صحن مساجد به تدریس و تعلیم مشغول می شدند . هر مدرس خلقه درس جداگانه ای داشت و مطلب خاصی را تدریس می کرد .مکتب خانه نیز جایگاه خواندن و اشنایی با الفبا و خواندن قران و برخی کتاب های مشهور فارسی و گاهی نوشتن بوده است و کودکان از ۷ سالگی به مکتب میرفتند و بالاخره مدارس بزرگ محل تعلیم وتدریس علوم مختلف بوده است

اموزشگاه ها در ایران در دوره های مختلف تاریخی تحول و رشد بسیاری یافتند .از جمله تاسیس دارالفنون در کلیه شئون فرهنگی ،اموزشی و پرورشی کشور ما تحولی عظیم را پدید اورد و از ان پس اموزشگاه های متعددی بوجود امدند.

 

در سال ۱۲۹۰ شمسی ، قانون اساسی معارف ایران در مورد همگانی شدن اموزش ابتدایی به تصویب رسید و به تدریج اموزش مکتب خانه ای به اموزش دبستانی تبدیل شد . در سال ۱۳۱۰ ه.ش شکل سراسری و همگانی گرفت .ودر ۶ مرداد ۱۳۲۲ شمسی با تصویب مجلس شورای ملی اموزش ابتدایی اجباری و عمومی و مخانی اعلام شد.

ب-اموزش و پرورش کودکستانی

از حدود نیم قرن اخیر وجود کودکستان ها و مهد کودک ها در کشور ما نیز در نتیجه نیاز ها و تغییرات اجتماعی و اقتصادی ضرورت پیدا کرده است .

از سال ۱۲۹۸ شمسی در تهران و بعضی شهر های ایران کودکستان هایی بوسیله سیونر ها و اقلیت های مذهبی تاسیس گردید . مثل خانم ( سروزیان) در تهران و خانم (خانزاریان ) در تبریز کودکستانهایی برای نگهداری و تربیت کودکان ایجاد نمودند .

اولین کودکستان در ایران در شهر تبریز و در محله صفی بازار توسط جبار باغچه بان (عسکرزاده ) به نام باغچه اطفال تاسیس شد . وی در سال ۱۳۷۰ کودکستان دیگری در شیراز تاسیس کرد .و البته این کودکستان ها خاص خانواده های مرفه و فرزندان کارمندان عالیرتبه دولتی بود .

در سال ۱۳۱۰ امتیاز تاسیس کودکستان به طور رسمی به خانم (برسابه) در تهران داده شد و اولین ائین نامه کودکستانها در سال ۱۳۱۲ به تصویب شورای عالی فرهنگی رسید و سن اطفال مورد پذیرش در ان سال در کودکستان ها ۷-۴ سال در نظر گرفته شد .

در سال ۱۳۵۴ طی بخش نامه ای سن ورود به کودکستانها (امادگی) را ۵ سال کامل تعیین نمودند که تا به امروز ادامه دارد .

و امروزه صدور تاسیس مهد کودک ها به عهده سازمان بهزیستی محول گردیده است .

ادامه دارد...

منبع:magirans

 

جهت دریافت مشاوره با شماره های 0910921022 یا07132356613 تماس بگیرید

لطفا نظر و سوال  خود را در زیر درج کنید

شناخت کودک از دیدگاه روانشناسی(بخش شانزدهم)

 

 

 

۱-۲-۱-۲) تاریخ ظهور مراکز پیش دبستانی ( کودکستان و مهد کودک):

 

الف- کودکستان

در تاریخ اموزش و پرورش دوران کودکی ، کودکستان ها نسبت به مهد کودکها ریشه های عمیق تری دارند . اگر چه اغاز رشد کودکستان ها در اروپا ثمره ی تفکر و نوشته های کمینوس ، روسو، پستالژی و هرپارت می باشد .ولی در حقیقت این فردریک فروبل المانی بود که اولین کودکستان را در سال (۱۸۳۷) در بلانبرک المان بنا نهاد و از همان زمان نام کودکستان (باغ کودکان )معمول گشت .

فروبل (پدر کودکستان ) به اهمیت فرصت های اموزشی در اولین سالهای سال های پیش دبستانی اشارات فراوانی داشت .او عقیده دارد که کودک در یک محیط غنی و سرشارمی تواند علایق را از طریق تجربه اموزی و فعالیت شخصی رشد دهد.

کودکستان ها در اوائل قرن بیستم دستخوش تغییراتی گردید که حاصل تاثیر عقاید مربیانی چون ماریا مونته سوری بود .وی با دنبال کردن کارهای دو دانشمند فرانسوی به نام های جان ایتارو و ادوارد سگن توانست تجربیاتی کسب نماید که افراد بسیاری را در سرتاسر جهان تحت تاثیر کار و نوشته های خود قرار دهد .

ب- مهد کودک

اگر چه اغاز شکل گیری اموزش و پرورش کودکان از نظر تاریخی به گذشته های دور بر می گردد ،اطلاعات ما در مورد مهدکودک ها این است که مهد کودک موسسه ی اجتماعی جدیدی است که در قرن بیستم شکل گرفته است.

خواهران مک میلان ( راشل و مارگارت) که تا حدود زیادی تحت تاثیر عقاید فروبل قرار داشتند ((مهد کودک)) را به عنوان نامی مناسب برای نوع تازه ی اموزش و پرورش پیش دبستانی در نظر گرفتند . خواهران مک میلان که با کودکان پیش دبستانی در محله فقیر نشین لندن کار می کردند ،سعی در بر اوردن نیازهای اساسی کودکان خردسال داشتند که تامین نیاز هایشان از طریق زندگی در خانواده های پر جمعیت و محله های فقیر نشین میسر نبوده . انها با تجربه ای که از کلنیک های درمانی انگلستان در مورد کودکان بی بضاعت کسب کرده بودند مهد کودک را مکانی برای پیش گیری بیماری های جسمی وفکری کودکان می دانستند و به همین جهت فلسفه اصلی کاردر مهد کودک را بر پایه مراقبت غذایی و پرورشی فرد فرد کودکان استوار نمودند .

رشد مهد کودک ها درامریکا ازطریق ارتباط با دانشگاه ها و دانشکده ها چشمگیربوده است. عملکرد این مهد کودک ها بعنوان مراکز ازمایشگاهی و تحقیقات با توجه به اهداف متفاوت بوده است .بدین معنی که بعضی مراکز برای مقاصدی چون اماده کردن مادران جوان برای مادرشدن و وظیفه مادری مورد استفاده قرار می گرفتند و بعضی دیگر نیز به تربیت مربی برای مهد کودک ها همت گماردند و بالاخره تعدادی نیز به منظور فراهم اوردن فرصت هایی برای مطالعات مقایسه ای و تطبیقی رشد کودک در موقعیت های کنترل شده دایر گشتند و از این طریق اطلاعات فراوانی در زمینه رشد فردی کودکان به دست اوردند .

 

عوامل عمده ای چون ضرورت های اجتماعی و فرهنگی ،ضرورت های اقتصادی و علمی در بسیاری از کشورها از جمله عوامل موثر در رشد و گسترش بسیاری از این گونه مراکز پیش دبستانی به حساب می ایند .در قرن بیستم در بسیاری از کشورها که مهد کودک از وجود مربیان و متخصصین اگاه و مدیریت و برنامه ریزی جداگانه ای برخوردارند ،کیفیت مطلوبی را در پرورش خردسالان سبب گردیده اند.نقش مهد کودکها به عنوان عنصروابسته به خانواده ها به نحو بارزی شناخته شده اند و وخودشان در پاره ای موارد بسیار حیاتی است.

ادامه دارد...

منبع:magirans

 

جهت دریافت مشاوره با شماره های 0910921022 یا07132356613 تماس بگیرید

لطفا نظر و سوال  خود را در زیر درج کنید